Synopsis

Via een gezin dat een zoon en broer verloor cirkelt Ramón Gieling In Herinnering aan een trieste dageraad steeds nauwer om het mysterie van de dood. De vraag waar iemand zich bevindt die is overleden, is een van de onmogelijke vragen die gesteld worden. De verschillende perspectieven – de vader, de moeder, de zus, de vriend, de man die hem het laatst heeft gezien – schetsen een palet van gezichten en inzichten, waardoor een zintuigelijk portret van de overleden zoon ontstaat. Hiermee wil de film de onpeilbare diepten van de rouw verkennen en de kracht meten van een familie die probeert het onacceptabele te accepteren. Het laat zien hoe zijn dood het gezin aanvankelijk machteloos achterliet maar na de troost die de tijd bood, een verdieping aanbracht die het verlies aanvaardbaar maakte.

Op 8 juni 1998 verlaat de 20-jarige Ricco het ouderlijk huis in Noord-Holland voor een ritje op zijn motor. Hij komt niet meer terug. In een bocht van een smalle landweg gaat zijn motor onderuit en schuift hij onder een tegemoetkomende auto. Hij is op slag dood.